Vroege jaren en oorlogstijd

In mei 1935 werd de dierentuin opgericht door Willem Oosting (1906-1983) die eigenaar en directeur was. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bood Oosting het dierenpark aan als schuilplaats voor onderduikers. Vanaf begin 1943 woonden er illegaal mensen. Uiteindelijk was het een schuilplaats voor achttien personen die er als ‘werknemers’ dagelijks werkzaamheden verrichtten. De meesten waren vervolgde Joden, anderen gezochte verzetslieden en mensen die niet in Duitsland wilden werken. Ze sliepen op zolder boven de olifantenstal en in het roofdierenverblijf. Deze plek was gekozen omdat het niet gemakkelijk was hier onverwachts binnen te vallen. In maart 1945 kwam er weliswaar een inval van Duitse politie en hun Nederlandse handlangers in het park maar de onderduikers wisten tijdig weg te komen.

Jaren zestig

Eind jaren 60 kwam de dierentuin in een crisis door dalende bezoekersaantallen. Oprichter Oosting stopte als directeur en werd in september 1970 opgevolgd door zijn dochter Aleid Rensen-Oosting en haar man Jaap Rensen. De dierentuin werd toen voor de helft eigendom van de gemeente Emmen en voor de andere helft van de familie Rensen. De dierentuin maakte een nieuwe start. Een belangrijke vernieuwing vormde de inrichting van de Savanne. Op een relatief groot terrein werden verschillende dieren van de Afrikaanse savanne, zoals zebra‘s, giraffen en struisvogels samengebracht. Een andere vernieuwing was de zogenaamde vlindertuin waar allerlei tropische vlinders gehouden werden. In 1985 werd het Biochron geopend; een permanente tentoonstelling over de evolutie van het leven. Ook kwam er een groot aquarium. Tot 1975 had de dierentuin ook leeuwen.^[4] Vanaf 2011 zijn er opnieuw leeuwen te zien in Dierenpark Emmen.

Bron: Wikipedia